حرفهایم را در شعرم می زنم
سه شنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۲، ۱۰:۵۴ ب.ظ
گفتگوی روزنامه بهار با سیمین بهبهانی به بهانه جایزه جهانی نخستین جشنواره شعر مجارستان:

چشمانم آنقدر ضعیف شده است که نه تنها روزنامه بهار بلکه زمینی را که روی آن راه میروم نیز به خوبی نمیتوانم ببینم...من چشم مطالعه ندارم. اما دختر خانمی برای من هر روز کتاب میخواند....آخرین کتابی که برایم خوانده شد، مجموعه اشعار خودم بود. برای اینکه فراموش نکنم چه داشتم و چه نداشتم....دوره احمدینژاد، به نظر من دوره توهینآمیزی به اهل قلم بود. الان نمیتوانم آنچه را بر ما گذشت یک به یک تعریف کنم....دفترم همیشه بالای سرم هست و نیمهشب اگر شعری سراغم آمد، مینویسم. گاهی هم خط خودم را روز بعد نه من میتوانم بخوانم و نه فردی دیگر چون خطها روی هم میافتد.
متن کامل:اینجا
- ۹۲/۰۷/۲۳
- ۱۰۳ نمایش