مرغ سحــــــر

حتما شنیده اید که جناب علیرضا افتخاری پس از سال ها سکوت وخانه نشینی تصنیقی را به خانم نسرین ستوده تقدیم کرده اند و با این خبر جنجالی بار دیگر به صحنه بازگشته اند.

من سال هاست که یادداشت سیاسی-البته نه به معنای متعارف کلمه- می نویسم و موضع آشکار و صریحی هم دارم اما این بدان معنا نیست که همه امور عالم را از منظر سیاسی ببینم و فی المثل یک بی هنر را به صرف موضع گیری سیاسی اش برترین هنرمند جهان خطاب کنم. آقای افتخاری صاحب صدایی رشک برانگیز است اما سال هاست که به جای پرداختن به موسیقی جدی، کارهایی می کند که به لحاظ هنری هیچ ارزشی ندارد. من اگر انتقادی دارم از این موضع است و نه این که بگویم چون احمدی نژاد را در آغوش کشیدی پس هنرمند نیستی و یا حالا که خانم ستوده را ستوده ای برترین هنرمندی. همان طور که به منکران هنر استاد شجریان متعرض بودم که چرا به صرف مخالفت با موضع سیاسی استاد، انصاف را فرو می گذارید و هنر والای ایشان را منکر می شوید امروز هم به طرفداران جدید آقای افتخاری که می گویند افتخاری هنرمند مردمی است، معترضم. والسلام.

سید عبدالجواد موسوی***متن کامل :اینجا